دیسک ترمز

اکثر خودروهای تولید شده امروزی از سیستم ترمز دیسکی استفاده می کنند. ترمز های کاسه ای هنوز توسط برخی از سازندگان استفاده می شود، اما کارایی آنها در مقایسه با ترمز دیسکی کمرنگ است. دیسک ترمز کیا و دیسک ترمز هیوندای نیز از این قبیل هستند

سیستم ترمز دیسکی شامل بسیاری از اجزای مختلف است، اما در ابتدایی ترین عملکرد خود، این سیستم از یک دیسک، یک کالیپر ترمز و لنت ترمز تشکیل شده است. هنگامی که پدال ترمز فشرده می شود، روغن ترمز فشار ایجاد می کند و لنت ترمز را روی دیسک فشرده می کند و اصطکاک ایجاد می کند. این اصطکاک باعث کند شدن چرخش چرخ ها و خود خودرو می شود.

دیسک/روتور

دیسک یا روتور بزرگترین قسمت سیستم ترمز دیسکی است و از طریق سوراخ های جلوی توپی (تصویر) به هر چرخ ثابت می شود. دیسک‌ها معمولاً از چدن تشکیل شده‌اند، اما هر کدام دارای ترکیب خاصی از فلزات بر اساس نوع خودرو و نیازهای عملکردی هستند. دیسک سطح تماس برای ایجاد اصطکاک در سیستم ترمز است، بنابراین باید بتواند فشار و گرمای بسیار زیاد را تحمل کند.

 

با توجه به گرمای شدید اعمال شده به دیسک در طول فرآیند، اکثریت تهویه می شوند و جریان هوای سرد را در هنگام ترمز بهینه می کنند. این کار از داغ شدن بیش از حد دیسک جلوگیری می کند و به طور بالقوه به دیسک یا سایر قسمت های سیستم آسیب می رساند. طراحی هواکش مخصوص درخواست سازندگان خودرو است و می تواند اشکال و انواع مختلفی داشته باشد. روش دیگری که برای افزایش جریان هوا استفاده می شود، ماشینکاری شیارها در قسمت بیرونی دیسک است. مانند دریچه ها، اینها مساحت سطح را افزایش می دهند و جریان هوا را مستقیماً به دیسک و سطح ترمز بهینه می کنند. در دیسک ترمز کیا و دیسک ترمز هیوندای نیز این روش خنک کاری در اشکال مختلف وجود دارد.